Kiedy ogromna część świata akceptuje dzisiaj modele gospodarki wolnorynkowej, literatura z zakresu szeroko rozumianej przedsiębiorczości poświęca znacznie więcej czasu roli samego człowieka w środowisku zdominowanym przez myślenie ekonomiczne. Świat, chociaż zaskakuje nas dzisiaj niewyobrażalnymi osiągnięciami technologicznymi i przykładami spektakularnych sukcesów biznesowych, dalej uwikłany jest w ogromne problemy związane z miejscami pracy, brakiem schronienia, głodem, ociepleniem klimatu czy nieprzewidywalnymi kryzysami gospodarczymi. W dobie coraz łatwiejszego dostępu do informacji widzimy jak często nasi przywódcy i stojące za nimi instytucje są źródłami skandali, które prowadzą do katastrof gospodarczych i społecznych. Świat boryka się więc z dużym brakiem zaufania, zarówno względem polityki jak i biznesu. Autorzy “Doktryny Ateny” na podstawie przeprowadzonych badań zauważają, że jednym z powodów frustracji i braku zaufania społecznego są konkretne style zarządzania w biznesie i polityce. Od lat światy te budowane były w oparciu o tradycyjne schematy myślenia hołdujące rywalizacji, agresji i kontroli. Cechy te autorzy postrzegają jako typowo męskie. Przeciwstawiają im odmienny zestaw przymiotów, które zazwyczaj można znaleźć u kobiet. Z przeprowadzonych przez autorów badań wynika, że do cech tych należy zaliczyć otwartość na ludzi, pokorę, szczerość, cierpliwość, empatię, wiarygodność, otwartość czy wreszcie elastyczność. Cechy te charakteryzują często kobiece podejście do zarządzania. To styl, którego nie należy rozumieć jako miękki i delikatny ale jako mądry i zdecydowany.
W trakcie swoich badań Gerzema i D’Antonio odkryli, że w gospodarkach rozwijających się nadal dominuje styl bardziej męski, podczas gdy kraje lepiej rozwinięte i stabilniejsze, reprezentują bardziej neutralny sposób myślenia, dopuszczając do głosu więcej wartości “kobiecych”. Coraz częściej jednak myślenie o charakterze Ateny triumfuje wspaniałe sukcesy również w krajach trzeciego świata. To właśnie tam, ten typ charakteru przywódców pozwala na rozwiązywanie problemów, których nie udawało się pokonać do tej pory metodami tradycyjnymi. Jak twierdzi jeden z bohaterów “Doktryny Ateny”, Guy Vanmeenen, „Kobiety mają lepiej rozwinięte umiejętności społeczne i są bardziej przyzwyczajone do współpracy nakierowanej na rozwiązywanie problemów”. Co równie ważne, cechy Aten choć częściej spotykane u kobiet, spotkać można również u mężczyzn.
Książka zwraca czytelnikowi uwagę jak ważne z punktu widzenia współczesnego przywództwa stają się otwartość, empatia uczciwość czy wiarygodność. Coraz częściej, niezależnie od miejsca na świecie, ludzie oczekują gry fair play. Jak twierdzą autorzy, nawet w krajach rozwijających się gdzie coraz częściej szaleje bezrobocie i konkurencja, młodzi ludzie oczekują czegoś więcej niż pracy dla samej egzystencji. Szukają zajęć, które nadadzą ich życiu większy sens. “Doktryna Ateny” oprócz niezwykle cennego przesłania, to również prawdziwa kopalnia wspaniałych przykładów, opisujących projekty realizowane przez ludzi posiadających cechy Ateny. Wielu z nich rozpoczynało swoje niezwykłe projekty od założenia, że ludzie z gruntu są uczciwi. Założenie to nadal dla wielu współczesnych przywódców, rozkoszujących się wszechobecną musztrą i kontrolą, może być nie do zaakceptowania. Tym bardziej polecam więc książkę, gdyż nic szerzej nie otwiera drzwi do wyobraźni przedsiębiorcy i polityka, jak wspaniałe i mądre przykłady.
