Według Innovation Union Scoreboard, w 2014 Polska znalazła się na czwartym miejscu, w rankingu innowacyjności państw europejskich. Niestety mam na myśli czwarte miejsce od końca, czyli tak na prawdę uplasowaliśmy się na dwudziestej piątej z dwudziestu ośmiu możliwych pozycji. Od wielu lat nie potrafimy tej sytuacji znacząco zmienić, a przecież sami siebie postrzegamy jako naród niezwykle pomysłowych ludzi. Sprawdzając nasze narodowe osiągnięcia ostatnich lat w zakresie kreatywności, rzeczywiście trudno znaleźć wystarczającą ilość faktów, które mogłyby podważyć wyniki tego rankingu. Czy w naszych firmach robimy zatem wystarczająco dużo, aby innowacyjne myślenie z dnia na dzień stawało się standardem?
Czy warto być innowacyjnym?
Większość firm zdaje sobie sprawę z faktu, że innowacyjne produkty i usługi to niezwykle ważna rzecz. Jednak widząc że tworzenie innowacyjnych produktów nie jest łatwe, ograniczają swoje działania do tego, co większość uznaje za słuszne i przy okazji nie wymagające nadmiernych inwestycji. Wiemy więc że warto zatrudniać kreatywnych pracowników, brać udział w szkoleniach poświęconych innowacjom czy przejmować najlepsze praktyki, które odkryli pionierzy innowacyjności. Co bardziej ambitni menedżerowie robią praktyczny pożytek z teorii innowacji, rozglądają się za innowacyjnymi startupami do przejęcia czy również ogłaszają wewnętrzne programy innowacyjności. Wszyscy chętnie o innowacjach słuchamy, bierzemy udział w konferencjach, podglądamy co robią inni, przeznaczamy budżet na nagrody za kreatywne pomysły. Jeżeli żonglujemy więc dziesiątkami metod, które co ciekawe pomogły wielu innym firmom odnieść sukces, to dlaczego tak często nie działają on w naszych własnych firmach? A może warto zadać jeszcze bardziej odważne pytanie? Czy aby odnosić sukces firmy muszą być innowacyjne? Czy innowacje są naprawdę tak ważnym elementem, aby decydować o sukcesie firm zwłaszcza w trudnych i niepewnych czasach?
