Dan Ariely to szczególny przypadek specjalisty w dziedzinie ekonomii behawioralnej, którego na tory tej specjalizacji nakierowały bolesne doświadczenia osobiste i związane z nimi przemyślenia. Może właśnie dlatego książkę tę czyta się bardziej jak opowiadanie niż poradnik biznesowy. Inna siła tej książki tkwi moim zdaniem w prostocie i sugestywności opisywanych przez
Chiny postrzegaliśmy bardzo długo jako bastion komunizmu i narodu zniewolonego przez psychopatycznych dyktatorów. W ostatnich latach, nagła dynamika rozwoju tego kraju, kojarzyła nam się natomiast ze wszystkim co tanie, nietrwałe, sztuczne, z wyzyskiem ludzi, czy ekonomią totalitarną. Jednak ostatnie dwa tysiące lat to okres, w którym Chiny kilkakrotnie były supermocarstwem.
Z samego tytułu książki można by odnieść błędne wrażenie, że autor z redukcjonistycznym zacięciem zaprezentuje czytelnikowi biologiczne dowody na kształtowanie się świadomości u człowieka. Początkowe rozdziały opisujące sposób działania neuronów, mózgu i sieci neuronalnej, stanowią jednak moim zdaniem wyłącznie punkt wyjścia do lepszego zrozumienia głównych tez, jakie zawarto w książce.
