W ostatnich latach pojawia się coraz więcej książek walczących z popularnymi mitami na temat innowacji i kreatywności. Niektóre z tych mitów głoszą że wybitni innowatorzy muszą się wybitnymi urodzić, inne że twórczych geniuszy rzadko spotykają niepowodzenia. Kolejna już książka jaką napisał Tom Kelley (tym razem z bratem Davidem), wpisuje się w nurt tej walki. Jej największym atutem jest fakt, że napisana jest przez praktyków, którzy innowacjami zajmują się od bardzo dawna. Być może część czytelników uzna, iż książka nazbyt sensacyjnie podchodzi do niektórych aspektów innowacyjności z własnego podwórka autorów. Zdając sobie jednak sprawę z tego, jak trudno jest stworzyć organizację generującą regularne innowacje, myślę że odrobina marketingowego połysku nie zaszkodzi. Zwłaszcza że rzecz dzieje się w USA.
Autorzy opisują wiele aspektów kreatywności. Główna uwaga czytelnika nakierowana jest jednak na ciągłe doskonalenie – jakie ich zdaniem jest podstawą sukcesu wielu innowatorów – oraz na jak najszybsze przechodzenie od teorii do praktyki. Aspekty dyscypliny i ustawicznego doskonalenia warsztatu nawiązują moim zdaniem do przekazu, jaki zawarli Collins i Hansen w Wielkich z wyboru. Bezwzględne prototypowanie na najwcześniejszym z możliwych etapów rozwoju pomysłu, zgodne jest z kolei z poglądami Erica Riesa z Metody Lean Startup. Zdaniem autorów nie powinniśmy zapominać, że najbardziej wybitne jednostki osiągały swój sukces dzięki uporowi i ogromnej ilości czasu poświęconego na próby i doskonalenie. Nieustanne ćwiczenie daje szansę zgromadzenia olbrzymiego zbioru doświadczeń, który może przyczynić się do bardziej świadomych wyborów.
Zamiast tworzyć idealny projekt a następnie idealny produkt, Tom i David Kelley zachęcają, aby etap projektowania rozpocząć już z klientem. Przekonują, że zrozumienie tego co naprawdę potrzebują inni ludzie, jest kluczem do najskuteczniejszych innowacji. Ich zdaniem empatia jest bramą do lepszych, czasami nawet zaskakujących spostrzeżeń, mogących stanowić fundament do sformułowania nowego pomysłu.
Dzisiaj, kiedy o naszą uwagę konkuruje niewyobrażalna ilość bodźców, coraz częściej myślimy na skróty, bazując na powszechnie panujących opiniach i poddając się bezkrytycznie utartym schematom. To jeden z głównych grzechów tych, którzy marzą aby odnieść sukces dzięki innowacjom. Zdaniem autorów, naszym problemem nie jest to czego nie wiemy, lecz to do czego jesteśmy przekonani, choć nie jest to prawdą. Niezwykle ważną rzeczą w rozwoju kreatywności jest więc sztuka zadawania zupełnie innych pytań, niż te, które zadaje większość w danych okolicznościach. Odkrycie sprzeczności pomiędzy tym co widzimy, a tym, czego się spodziewamy, to często bardzo ważny sygnał, że warto się tym zainteresować. Nasze pragnienie aby być w otoczeniu kimś najlepszym, bazujące często na bezkrytycznie przejętych wzorcach, nie powinno stanowić przeszkody, aby dzięki zdyscyplinowanemu działaniu stawać się z dnia na dzień coraz to lepszym. Sukces w byciu kreatywnym odnoszą zdaniem Toma i Davida Kelley ci, którzy potrafią regularnie i szybko przekładać pomysły na działania.
