Innowacje w organizacjach wymagają dzisiaj długofalowych, regularnych i planowych działań, których podstawę stanowią zasoby intelektualne całej organizacji. Wymagają również nowego podejścia do całego procesu oraz ogromnego zaangażowania wszystkich menedżerów. W pierwszych dwóch częściach tego artykułu przedstawiłem transfer wiedzy, przeszczep innowacji z zewnątrz, współpracę z klientem, współpracę biznesu z nauką, myślenie w kategoriach N=1&R=G oraz programy innowacyjności. Ostatnie trzy elementy moich subiektywnych wskazówek prezentuję dzisiaj. Będą to teorie innowacji, nowe spojrzenie na własność intelektualną oraz zaangażowanie i wiara w słuszność innowacji.
Aby lepiej zrozumieć całość tekstu, warto zapoznać się z częścią pierwszą i drugą artykułu:
Innowacja nie jest kwestią przypadku – część 1
Innowacja nie jest kwestią przypadku – część 2
7 – TEORIE INNOWACJI
Wiele prognoz dotyczących przyszłości budujemy na analizach historycznych. Wiedzę o przeszłości można przekuwać na strategię przyszłości ale tylko wówczas, gdy mamy pewność że warunki w przyszłości będą odpowiadać tym z przeszłości. Co jednak zrobić kiedy widzimy, że tempo zmian jest obecnie tak duże, że coraz trudniej uwierzyć nam w to, że dzień jutrzejszy będzie podobny do dzisiejszego czy wczorajszego? Miejmy odwagę w takiej sytuacji sięgnąć po wiedzę teoretyczną. Teoria może nam pomóc przewidzieć istotne zjawiska w przyszłości, w momencie braku odpowiedniej ilości danych. Teoria to tylko jeden z elementów, który możemy włączyć w kompleksową strategię innowacyjności naszych organizacji. Myślenie o innowacjach podbudowane teoriami, to łatwiejsze poruszanie się w globalnym labiryncie kreatywności.
